عربی, سول, کشتی دار, محمد, افضل پور, محمداسماعیل, خوشبختی, جعفر, رحیمی, محمد. (1389). آسیب دیدگی شدید ورزشی، انگیزش و تحلیل رفتگی : پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشکاران زبدة هندبال آسیب دیده با توجه به کارکرد تئوری انگیزش خود-مختاری. نشریه رشد و یادگیری حرکتی, 2(1), 25-44.
سول عربی; محمد کشتی دار; محمداسماعیل افضل پور; جعفر خوشبختی; محمد رحیمی. "آسیب دیدگی شدید ورزشی، انگیزش و تحلیل رفتگی : پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشکاران زبدة هندبال آسیب دیده با توجه به کارکرد تئوری انگیزش خود-مختاری". نشریه رشد و یادگیری حرکتی, 2, 1, 1389, 25-44.
عربی, سول, کشتی دار, محمد, افضل پور, محمداسماعیل, خوشبختی, جعفر, رحیمی, محمد. (1389). 'آسیب دیدگی شدید ورزشی، انگیزش و تحلیل رفتگی : پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشکاران زبدة هندبال آسیب دیده با توجه به کارکرد تئوری انگیزش خود-مختاری', نشریه رشد و یادگیری حرکتی, 2(1), pp. 25-44.
عربی, سول, کشتی دار, محمد, افضل پور, محمداسماعیل, خوشبختی, جعفر, رحیمی, محمد. آسیب دیدگی شدید ورزشی، انگیزش و تحلیل رفتگی : پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشکاران زبدة هندبال آسیب دیده با توجه به کارکرد تئوری انگیزش خود-مختاری. نشریه رشد و یادگیری حرکتی, 1389; 2(1): 25-44.
آسیب دیدگی شدید ورزشی، انگیزش و تحلیل رفتگی : پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشکاران زبدة هندبال آسیب دیده با توجه به کارکرد تئوری انگیزش خود-مختاری
در دهة اخیر بررسی ابعاد روان شناختی ورزشکاران آسیب دیده در دوران توانبخشی و بازگشت به رقابت، توحه محققان زیادی را به خود جلب کرده است. در این پژوهش میزان خرده مقیاس های انگیزشی و تحلیل رفتگی ورزشکاران زبدة هندبال قبل و بعد از آسیب دیدگی بررسی شده و با تکیه بر تئوری انگیزش خود – مختاری دسی و ریان به پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشکاران پس از آسیب دیدگی پرداخته شده است. آزمودنی های مورد بررسی این تحقیق 28 هندبالیست آسیب دیدة فصل رقابتی 87-86 لیگ حرفه ای ایران بودند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه شامل پرسشنامة مقیاس انگیزش ورزشی (SMS) پل لیتیر و همکاران (1995)، پرسشنامة تحلیل رفتگی ورزشی (ABQ) ریدیک و اسمیت (2001) و پرسشنامة مشخصات فردی (محقق ساخته) استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون های t همبسته، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. با توجه به تحلیل آماری در زمینة رابطة تحلیل رفتگی با خرده مقیاس های انگیزشی، نتایج نشان داد رابطة معنی دار و معکوسی بین تحلیل رفتگی با خرده مقیاس های انگیزش درونی (870/0 - =r؛ 000/0=P) و انگیزش بیرونی (706/0 - =r ؛ 000/0=P) و رابطة معنی دار و مستقیمی بین تحلیل رفتگی و بی انگیزشی آزمودنی ها (878/0=r ؛ 000/0=P) وجود دارد. همچنین نتایج آماری در زمینة پیش بینی تحلیل رفتگی نشان داد 6/81 درصد میزان تحلیل رفتگی با توجه به میزان انگیزش ورزشکاران تبیین می شود. به علاوه، خرده مقیاس های بی انگیزشی (771/= R2) و انگیزش درونی (757/0=R2) به ترتیب مهم ترین عوامل پیش بینی کنندة تحلیل رفتگی بودند، اما انگیزش بیرونی مبین پیش بینی کنندة قوی تحلیل رفتگی نیست (499/0= R2). نتایج نشان داد بین خرده مقیاس های انگیزشی و میزان تحلیل رفتگی ورزشکاران پس از آسیب دیدگی رابطة معنی داری وجود دارد و تحلیل رفتگی این ورزشکاران را می توان از روی خرده مقیاس های انگیزشی آنها برآورد کرد. بنابراین، توجه به کارکرد مهم خرده مقیاس های انگیزشی در دوران توانبخشی و بازگشت به ورزش پس از آسیب دیدگی حائز اهمیت است و توجه به رفتارها و نگرش های ورزشکاران راهنمای مناسبی برای کمک به بهبود و توانبخشی آنان خواهد بود.
Serious Sport Injury, Motivation and Burnout: Can Self-Determined Motivation Predict Burnout in Elite Handball Players?
نویسندگان [English]
rasoul arabi1؛ mohammad keshtidar2؛ mohammadesmaiel afzalpour2؛ jafar khoshbakhti2؛ mohammad rahimi1
چکیده [English]
In the past 10 years, the amount of research conducted on psychological aspects of sport injury has been increasing. The purpose of this study was to predict the burnout according to the self-determined motivation in Iranian elite handball players before and after the injury. The subjects were 28 injured elite handball players who did not participate in competitions for 4 weeks due to their injuries. Participants completed Sport Motivation Scale (Pelletier et al., 1999) and an athletic burnout questionnaire (Raedeke & Smith, 2001) at the beginning of the competitive season. Paired-sample t test, Pearson correlation coefficient and Multiple regression test were used to analyze the data (P<0.05). The results demonstrated a significant relationship between motivation and burnout. There was a significant negative relationship between intrinsic motivation (P<0.000, r= -0.870) and extrinsic motivation (P<0.000, r= -0.706) with burnout. Besides, there was a significant positive relationship between amotivation and burnout (P<0.0001, r=0.878). Moreover, multiple regression to predict burnout revealed a linear relationship between motivation subscales and burnout (motivation: R2 = 0.816, intrinsic, M: R2=0.757, extrinsic: M: R2=0.499, amotivation: R2=0771). Results revealed a relationship between motivation subscales and burnout after sport injuries, i. e. it is possible to predict the athletes’ burnout by the motivation subscales. Therefore, it is critical to pay attention to the role of important motivation subscales in the recovery period and to return to sport and it is useful to pay attention to the athletes’ behaviors and attitudes for their recovery and rehabilitation.
ابتدای صفحه